Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, το Περιφερειακό Τμήμα Αττικής ΣΚΛΕ παρακολούθησε με τα μέλη του την παράσταση «Σπυριδούλες» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη την Κυριακή 24/11/24.

H παράσταση της ομάδας 4Frontal εκκινεί από την αληθινή ιστορία της Σπυριδούλας, μιας 12χρονης υπηρέτριας, που συγκλόνισε την κοινή γνώμη της δεκαετίας του 1950.Tο θεατρικό έργο της Νεφέλης Μαϊστράλη και η σκηνική σύνθεση της παράστασης συνδυάζουν στοιχεία θεάτρου ντοκουμέντου, πρωτότυπης δραματουργίας και σύγχρονης ελληνικής μουσικής και επιδιώκουν να συστήσουν στο κοινό ένα σύγχρονο είδος που δανείζεται στοιχεία από την αρχαία ελληνική τραγωδία και τη φέρνει στο σήμερα. Εκείνη την εποχή, πλήθος ανήλικα άπορα κορίτσια υιοθετούνται από επιφανείς οικογένειες με την ιδιότητα της «ψυχοκόρης», για να εργαστούν ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί σε μια ιδιάζουσα κατάσταση σύγχρονης δουλείας. Ανάμεσά τους, η 12χρονη Σπυριδούλα από τη Ματαράγκα Αγρινίου, που μετακόμισε στην πρωτεύουσα για να εργαστεί στο εύπορο σπίτι ενός ζευγαριού στον Πειραιά. Επί δύο συναπτά έτη, όπως αποκαλύφθηκε στο νοσοκομείο, το ζεύγος την κακοποιούσε σωματικά και ψυχικά, φτάνοντας ως το σημείο να την κάψουν με το ηλεκτρικό σίδερο στο σώμα και το πρόσωπο. Η Σπυριδούλα, όμως, βρήκε το θάρρος να μιλήσει, σπάζοντας τον φαύλο κύκλο της βίας. Λαϊκό ίνδαλμα και πηγή ενδυνάμωσης για γενιές και γενιές γυναικών που υφίστανται κακοποίηση και καταφέρνουν να την αρθρώσουν και την τερματίσουν, η Σπυριδούλα συνεχίζει να εμπνέει.

Η ανταπόκριση των συναδέλφων στo κάλεσμα αυτό ήταν συγκινητική ειδικά σε μια συγκυρία και συνθήκη που η βία είναι εδώ και δείχνει τα δόντια της, με τα περιστατικά εργασιακής ανασφάλειας και κακοποίησης να αυξάνονται ραγδαία μαζί με τις γυναικοκτονίες, με πάνω από 30.000 γυναίκες και παιδιά στη Γάζα να έχουν δολοφονηθεί από το κράτος του Ισραήλ και με χιλιάδες γυναίκες και παιδιά της Παλαιστίνης να είναι τραυματισμένα και ταυτόχρονα αφημένα στην πείνα και στις ασθένειες αποκλεισμένα από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Δεσμευόμαστε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αντίστοιχες δράσεις καθώς διαφαίνεται πως ένα από τα αιτήματα των συναδέλφων είναι η συμμετοχή σε δράσεις πολιτισμού οι οποίες θα αποτελέσουν τροφή για σκέψη και αφύπνιση.

Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί, άνδρες και γυναίκες, γινόμαστε ασπίδα προστασίας για κάθε γυναίκα που υπόκεινται βία και διεκδικούμε μια ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή με δικαιώματα.

«Δεν υπάρχω. Γι΄ αυτό, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω.Η ύπαρξή μου θα αποτελούσε άλυτο πρόβλημα. Όπως αυτό του θεού. Δεν υπάρχω. Γι΄ αυτό, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Να μην έχω περίοδο, να μην κάνω παιδιά, να μην είμαι μητέρα, αδερφή και σύζυγος, να μην ευλογώ, να ουρλιάζω σα λύκος ή να κεντάω, να ξαπλώνω στον ήλιο ή στο κρεβάτι, να ίπταμαι ή να ξεκαρδίζομαι, να φονεύω ή να τραγουδάω, να γράψω, για παράδειγμα, αυτό το ποίημα…»
Υπ.σημ: Το ποίημα είναι της Πέννυ Μηλιά με τίτλο « Η γυναίκα του Θεού», εκδόσεις Θράκα

Εκ του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής