Η κοινωνική εργασία αποτελεί ένα ακαδημαϊκό κλάδο και ένα εφαρμοσμένο επάγγελμα όπου ασχολείται με την κάλυψη των βασικών αναγκών ατόμων, οικογενειών, ομάδων, κοινοτήτων και της κοινωνίας στο σύνολό της για την ενίσχυση της ατομικής και συλλογικής τους ευημερίας. Η επιστήμη της κοινωνικής εργασίας βασίζεται σε τομείς, όπως η ψυχολογία, η κοινωνιολογία, η υγεία, οι πολιτικές επιστήμες, η κοινοτική ανάπτυξη, το δίκαιο και τα οικονομικά και εμπλέκεται με συστήματα και πολιτικές ώστε να πραγματοποιήσει αξιολογήσεις, να αναπτύξει παρεμβάσεις και να ενισχύσει την κοινωνική λειτουργικότητα. 

Η πρακτική της κοινωνικής εργασίας συχνά χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Το μίκρο-επίπεδο περιλαμβάνει την εργασία με άτομα και οικογένειες, όπως η παροχή ατομικής συμβουλευτικής/θεραπείας, η παροχή βοήθειας σε μια οικογένεια στην πρόσβαση σε υπηρεσίες, κ.ά.. Το μέσο-επίπεδο περιλαμβάνει εργασία με ομάδες και κοινότητες, όπως η διεξαγωγή ομαδικής θεραπείας, η παροχή υπηρεσιών για κοινοτικούς φορείς, κ.ά. Το μάκρο-επίπεδο περιλαμβάνει την προώθηση της αλλαγής σε μεγαλύτερη κλίμακα μέσω της υπεράσπισης, της συνηγορίας, της διεκδίκησης αλλαγών στην κοινωνική πολιτική, της ανάπτυξης έρευνας, της μη κερδοσκοπικής και της δημόσιας διοίκησης ή της συνεργασίας με κρατικούς φορείς.

Ο ακόλουθος ορισμός εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κοινωνικών Λειτουργών IFSW (International Federation of Social Workers) και τη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Σχολών Κοινωνικής Εργασίας IASSW (International Association of Schools of Social Work) τον Ιούλιο του 2014 για το επάγγελμα του/της κοινωνικού/ής λειτουργού:

«Η Κοινωνική Εργασία είναι εφαρμοσμένο επάγγελμα αλλά και ακαδημαϊκό πεδίο που προωθεί την κοινωνική αλλαγή και ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, την ενδυνάμωση και απελευθέρωση των ανθρώπων. Οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συλλογικής ευθύνης και του σεβασμού της διαφορετικότητας είναι κεντρικές στην κοινωνική εργασία, η οποία θεμελιώνεται από τις θεωρίες της κοινωνικής εργασίας, των κοινωνικών επιστημών, των ανθρωπιστικών επιστημών και τη γηγενή γνώση και συνδέει ανθρώπους και δομές για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής αλλά και να ενισχύσει την ευημερία τους. Ο παραπάνω ορισμός μπορεί να διευρυνθεί σε εθνικό ή/και σε περιφερειακό επίπεδο».