Το Περιφερειακό Τμήμα Αττικής ΣΚΛΕ, με αφορμή την γυναικοκτονία στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων έξω ακριβώς από το Αστυνομικό τμήμα, εκφράζει την βαθιά θλίψη του και οργή για την στυγερή αυτή δολοφονία και ταυτόχρονα τον έντονο προβληματισμό του σχετικά με την ανυπαρξία ενός ισχυρού πλέγματος προστασίας που θα όφειλε να στηρίζει ολόπλευρα τόσο τις γυναίκες όσο και τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Τίποτα δυστυχώς, δεν μας προκαλεί πλέον εντύπωση. Ούτε ότι το 2020, η ίδια η γυναίκα είχε καταγγείλει τον πρώην σύντροφό της για βιαιοπραγία και βιασμό, ζητώντας μάλιστα και ασφαλιστικά μέτρα χωρίς να γίνει απολύτως καμία ενέργεια για να προστατευτεί, ούτε ότι έπειτα από την καταγγελία της στο Αστυνομικό Τμήμα ενώ είχε ζητήσει να επιστρέψει στο σπίτι της με περιπολικό, έλαβε την απάντηση ότι δεν υπήρχε κάποιο διαθέσιμο εκείνη τη στιγμή με απόρροια να φύγει μόνη της χωρίς τη συνοδεία αστυνομικών, με τον πρώην σύντροφο της να της επιτίθεται και να της προκαλεί θανατηφόρα τραύματα με μαχαίρι, την ώρα μάλιστα που σύμφωνα με πληροφορίες, η ίδια μιλούσε στο τηλέφωνο με το 100.

Εμείς οι Κοινωνικοί Λειτουργοί, γινόμαστε ξανά θεατές στο ίδιο έργο. Θεατές μιας ακόμη δολοφονίας τη στιγμή μάλιστα που διεκδικούμε στελέχωση του υφιστάμενου δικτύου δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Μπορεί να διεκδικούμε συνεχώς ενιαία πρωτόκολλα συνεργασίας όλων των εμπλεκομένων φορέων που είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα, άμεση εφαρμογή του νόμου, με την απομάκρυνση του πιθανού θύτη με περιοριστικά μέτρα και παρακολούθηση της εφαρμογής τους από τις αρχές, ωστόσο η συχνότητα και η επανάληψη τέτοιων περιστατικών μας κάνει να αναρωτιόμαστε για τη βαθιά απραγία του κρατικού μηχανισμού.

Η ίδια η πραγματικότητα, μας δείχνει πως όλες αυτές οι διεκδικήσεις πέφτουν σε κενό λόγω άλλοτε της αστυνομικής αδιαφορίας και αυθαιρεσίας, της υποστελέχωσης των ιατροδικαστικών και όχι μόνο υπηρεσιών, της λογικής κόστους-οφέλους που είναι κυρίαρχη ακόμη και στην προστασία των γυναικών αλλά και λόγω των κοστοβόρων και μακροχρόνιων νομικών διαδικασιών.

Ο Φαύλος κύκλος της βίας πρέπει να σπάσει. Δεν θα αφήσουμε καμία γυναίκα να αισθάνεται φόβο. Γινόμαστε η φωνή κάθε μιας που προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά του κακοποιητή της. Γινόμαστε εκείνο το ποίημα της Μάυτε Τουδέα Μπούστο, « Ο στίχος ως κραυγή»: Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;!

Καμία Ανοχή σε οποιαδήποτε μορφή βίας κατά των γυναικών
Καμία Μόνη

*Ενημερώνουμε τα μέλη μας πως σήμερα υπάρχει κάλεσμα το οποίο απευθύνει ο Πανδημοτικός Σύλλογος Γυναικών Αγίων Αναργύρων-Καματερού (μέλος ΟΓΕ), καταγγέλλοντας το τραγικό αυτό έγκλημα στις 19:00 μ.μ στην πλατεία των Αγίων Αναργύρων

Εκ του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής