Στις 26-11-2025 προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤΕΝΝΑ» η εκπομπή με τίτλο «Νύχτα Αποκαλύψεων». Κατά την διάρκεια της εκπομπής η φερόμενη ως ψυχολόγος κυρία Ναταλί Βέλτση  ανέφερε ότι είναι αδιανόητο ένας Κοινωνικός Λειτουργός να δηλώνει παράλληλα την ιδιότητα του ψυχοθεραπευτή, ενώ εν συνεχεία ακούστηκαν φράσεις όπως π.χ. «κομπογιαννίτες», παραπέμποντας ευθέως σε Κοινωνικούς Λειτουργούς που διενεργούν ψυχοθεραπείες.

Ενόψει τούτων ο ΣΚΛΕ αισθάνεται την ανάγκη να δηλώσει ότι οι ανωτέρω αναφορές τυγχάνουν εξόχως ανακριβείς, αναληθείς και συκοφαντικές, ενώ παραπλανούν το κοινωνικό σύνολο εν σχέσει με το πεδίο παρέμβασης και επαγγελματικής δραστηριοποίησης ενός Κοινωνικού Λειτουργού.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την ακριβή διατύπωση των διατάξεων του άρθρου 1 παρ. 3 περίπτωση γ΄ του ΠΔ 50/1989 (Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ΦΕΚ Α΄ 23/26.1.1989),  «Οι πτυχιούχοι του τμήματος ασκούν τις παρακάτω δραστηριότητες κατά τομέα απασχόλησης, ως εξής: α) …γ) Τομέας Ψυχικής Υγείας: Παροχή υπηρεσιών διαγνωστικού συμβουλευτικού και θεραπευτικού χαρακτήρα σε άτομα, ομάδες και οικογένειες τα οποία θεραπεύονται σε κοινοτικά Κέντρα Ψυχικής Υγείας, θεραπευτήρια Ψυχικών Παθήσεων, Συμβουλευτικούς Σταθμούς κ.λπ….».

Όπως προκύπτει εκ των ανωτέρω, οι κοινωνικοί λειτουργοί που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ψυχικής υγείας παρέχουν υπηρεσίες συμβουλευτικού και θεραπευτικού χαρακτήρα. Κατά συνέπεια η έννοια της θεραπείας σε ψυχικά πάσχοντες αποτελεί εγγενές στοιχείο των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Κοινωνικών Λειτουργών. Επιπλέον  η παροχή υπηρεσιών ψυχοθεραπείας αποτελεί σημαντικό πεδίο απασχόλησης των κοινωνικών λειτουργών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με πλήθος κοινωνικών  λειτουργών να έχουν συμβάλει στην θεωρητική και πρακτική ανάπτυξη θεραπευτικών προσεγγίσεων παγκοσμίως.

Με άλλα λόγια, εφόσον οι Κοινωνικοί Λειτουργοί κατά την διάρκεια των σπουδών και εξειδικεύσεων τους παρακολουθούν προγράμματα  εκπαίδευσης και εξειδίκευσης σε  παροχή ψυχοθεραπευτικών υπηρεσιών  και συμβουλευτικής, δύνανται κάλλιστα να επικαλούνται τους αντίστοιχους επαγγελματικούς τίτλους και να δραστηριοποιούνται στο αντικείμενο της ψυχοθεραπείας, ως αναπόσπαστο στοιχείο των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Ο  ΣΚΛΕ έχει τονίσει δε επανειλημμένως την ανάγκη θεσμοθέτησης ενός νομοθετικού πλαισίου για την άσκηση Ψυχοθεραπείας στη χώρα μας, το οποίο όμως συνεχίζει να απουσιάζει προκαλώντας σύγχυση για τους όρους και τις προϋποθέσεις που αυτή ασκείται σήμερα.

Οι όποιες πρωτοβουλίες σχετικά με τη θεσμοθέτηση νομοθετικού πλαισίου οφείλουν να είναι αποτέλεσμα δημόσιου διαλόγου, με ισότιμη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων επιστημονικών κλάδων και όχι αποτέλεσμα εξυπηρέτησης συντεχνιακών συμφερόντων και συμφωνιών πίσω από “κλειστές πόρτες”.

Εντεύθεν, οι περί του αντιθέτου αναφορές της κυρίας Ναταλί Βέλτση  είναι καταφανώς εσφαλμένες, δεν ευρίσκουν έρεισμα στην ισχύουσα νομοθεσία, ενώ καταλήγουν έως και συκοφαντικές, θίγοντας την επαγγελματική φήμη των Κοινωνικών Λειτουργών που νομίμως διενεργούν ψυχοθεραπείες.

Σε συνέχεια των ανωτέρω ο ΣΚΛΕ διαμαρτύρεται εντόνως για τις επίμαχες δηλώσεις, που έλαβαν χώρα σε μέσο μαζικής ενημέρωσης πανελλαδικής εμβέλειας, και είχαν ως συνέπεια την αμαύρωση του κλάδου των Κοινωνικών Λειτουργών. Για όλα τα παραπάνω το ΔΣ του ΣΚΛΕ προχωρά σε νομικές κινήσεις ήτοι, την εξώδικη πρόσκληση  προς τη κυρία Ναταλί Βέλτση προς αποκατάσταση της αλήθειας για τις προαναφερθείσες αναφορές ενώ σε περίπτωση μη ανταπόκρισης ή μη συμμόρφωσης προς τα αιτούμενα, ο ΣΚΛΕ θα ασκήσει αγωγή για τη διασφάλιση της προστασίας των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μελών του και του κύρους της επιστήμης της Kοινωνικής Eργασίας.  Παράλληλα ο ΣΚΛΕ δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι ουδείς δύναται να περιορίσει τον κύκλο των θεσμοθετημένων επαγγελματικών δικαιωμάτων των μελών του, τα οποία κατοχυρώνονται ρητώς στην ισχύουσα κανονιστική νομοθεσία.

Πέραν τούτων συνιστάται στους τηλεοπτικούς σταθμούς και τα ΜΜΕ καθώς και στους  υπευθύνους αντίστοιχων εκπομπών  να διερευνούν την ακριβή ιδιότητα των προσώπων που καλούνται να συμμετέχουν καθώς και το εύρος της γνώσης τους επί των ζητημάτων που αναπτύσσονται. Σε διαφορετική περίπτωση μπορούμε να πούμε ότι επικρατεί  η  άγνοια ή η σκόπιμη παραπληροφόρηση των τηλεθεατών, κάτι που απέχει πολύ (ή άλλως οφείλει να απέχει) από τον ύψιστο σκοπό  οιασδήποτε δημοσιογραφικής εκπομπής που δεν είναι άλλος από την ορθή και αληθή ενημέρωση του κοινού.