Θεσσαλονίκη, 30 Ιουνίου 2025
Συμμετοχή στο 26^ο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Η έκθεση φωτογραφίας «Ψυχές και Όψεις: Αφηγήσεις ιστοριών ψυχικής υγείας μέσα από τον φακό των Κοινωνικών Λειτουργών» που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 26^ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποτελεί μια πρωτοβουλία του Περιφερειακού Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Σ.Κ.Λ.Ε., με στόχο να φωτίσει το αθέατο πρόσωπο της ψυχικής υγείας μέσα από την τέχνη και την Κοινωνική Εργασία.

Η Κοινωνική Εργασία, ως επιστήμη και επάγγελμα, προάγει την κοινωνική δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότιμη πρόσβαση όλων σε δομές και υπηρεσίες υποστήριξης. Στον πυρήνα της βρίσκεται η βαθιά κατανόηση των κοινωνικών, πολιτισμικών και οικονομικών παραγόντων που επηρεάζουν την ανθρώπινη ψυχική υγεία. Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί, ως επαγγελματίες πρώτης γραμμής, συνοδεύουν καθημερινά άτομα που αγωνίζονται με δυσκολίες, προσφέροντας υποστήριξη, κατανόηση και ένα πλαίσιο ασφάλειας για ανάκαμψη και ενδυνάμωση.

Η φωτογραφία, σε αυτό το πλαίσιο, μετατρέπεται σε μέσο αφήγησης και αποτύπωσης της πραγματικότητας. Κάθε εικόνα που παρουσιάζεται εδώ είναι μια μαρτυρία, μια προσωπική ή συλλογική ιστορία, ένα ίχνος από τη διαδρομή ανθρώπων που συχνά βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνικής ορατότητας. Μέσα από τον φακό των Κοινωνικών Λειτουργών, οι ψυχικές διαδρομές αποκτούν πρόσωπο, συναίσθημα και φωνή.

Η επιλογή του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως χώρος φιλοξενίας της έκθεσης είναι ιδιαίτερα συμβολική. Το φεστιβάλ, με το μακρόχρονο έργο του στην ανάδειξη των κοινωνικών αποκλεισμών, των διακρίσεων και των ανισοτήτων, αποτελεί ιδανικό πλαίσιο για την ανάδειξη των αγώνων που σχετίζονται με την ψυχική υγεία, αγώνες που διασταυρώνονται με το στίγμα, την περιθωριοποίηση και την ανάγκη για κοινωνική αποδοχή.

Με την έκθεση «Ψυχές και Όψεις», η τέχνη συναντά την Κοινωνική Εργασία και τη δράση, δημιουργώντας έναν χώρο αναστοχασμού, ενσυναίσθησης και διαλόγου. Καλέσαμε το κοινό να περιηγηθεί σε αυτές τις εικόνες με ανοιχτή καρδιά και νου, ώστε να δει πίσω από το προφανές, να αφουγκραστεί τις σιωπηλές ιστορίες, να συναντήσει τον Άλλο όχι ως ξένο, αλλά ως μέρος μιας κοινής ανθρώπινης διαδρομής.

Διεκδικούμε, μέσα από την εικόνα, μια κοινωνία πιο συμπεριληπτική,

πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη.