Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην ευαισθητοποίηση και την προώθηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου. Η ημερομηνία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς συμπίπτει με την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 1948 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί μέσα από την εφαρμοσμένη επιστήμη μας, και τον ορισμό που εγκρίθηκε από την Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κοινωνικών Λειτουργών IFSW (International Federation of Social Workers) και τη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Σχολών Κοινωνικής Εργασίας IASSW (International Association of Schools of Social Work) τον Ιούλιο του 2014, σύμφωνα με τον οποίο, «Η Κοινωνική Εργασία είναι εφαρμοσμένο επάγγελμα αλλά και ακαδημαϊκό πεδίο που προωθεί την κοινωνική αλλαγή και ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, την ενδυνάμωση και απελευθέρωση των ανθρώπων. Οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συλλογικής ευθύνης και του σεβασμού της διαφορετικότητας είναι κεντρικές στην κοινωνική εργασία, η οποία θεμελιώνεται από τις θεωρίες της κοινωνικής εργασίας, των κοινωνικών επιστημών, των ανθρωπιστικών επιστημών και τη γηγενή γνώση και συνδέει ανθρώπους και δομές για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής αλλά και να ενισχύσει την ευημερία τους».

Ο παραπάνω ορισμός μπορεί να διευρυνθεί σε εθνικό ή/και σε περιφερειακό επίπεδο». Συνηγορούμε στην ενδυνάμωση των ανθρώπων, για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την αυτοεκπροσώπηση τους,  προωθώντας την ισοτιμία, την επανένταξη, την εξάλειψη των ανισοτήτων, τη συμπερίληψη, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη ώστε να δομηθούν στέρεα πεδία δόμησης μιας κοινωνίας που θα περιλαμβάνει ενδυναμωμένες, ανεξάρτητες, αξιοπρεπώς διαβιούσες ατομικότητες με συλλογικές δράσεις που θα αποσκοπούν στην ευημερία του συνόλου.

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο παγκόσμιο περιβάλλον, εξελισσόμενο, γεμάτο νέες προκλήσεις και διακυβεύματα, η προάσπιση και η ανάδειξη της κυρίαρχης σημασίας των δικαιωμάτων ως θεμέλιων λίθων  για την λειτουργία κοινωνιών με αμοιβαιότητα στον σεβασμό και την αρμονική συνύπαρξη, χρειάζεται να αποτελούν καθημερινή αξιακή πυξίδα στην άσκηση του επαγγέλματος μας και στον τρόπο που προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας.
Η ορατότητα και η ερμηνεία της ευαλωτότητας ως αποτέλεσμα συνθηκών όχι άμεσα ορισμένες από το άτομο, μπορεί να γίνει οδηγός ενδυνάμωσης του,  ώστε τελικά να μπορεί να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στον καθορισμό των συνθηκών εκείνων που θα  λειτουργούν θετικά υπέρ του, στοχεύοντας στο μαζί.