ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Συνδιοργάνωση επιστημονικής ημερίδας «Η βία στους νέους» 10/5/2023 από το Περιφερειακό Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του Σ.Κ.Λ.Ε.
Το Περιφερειακό Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του Σ.Κ.Λ.Ε. συμμετείχε ως συνδιοργανωτής στην επιστημονική ημερίδα με θέμα: «Η βία στους νέους» που πραγματοποιήθηκε στις 10/5/2023 στο φουαγιέ του θεάτρου της Μονής Λαζαριστών σε συνδιοργάνωση της κοινωνικής οργάνωσης «Μαζί για την οικογένεια και το παιδί», της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, της Ένωσης Γονέων Δήμου Παύλου Μελά, και του Συλλόγου Γονέων του 4ου Γυμνασίου Νεάπολης-Συκεών.
Αποφασίσαμε να γίνουμε μέρος της συγκεκριμένης εκδήλωσης, με την πεποίθηση ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί εξ ορισμού οφείλουν να ενεργούν στο κομμάτι της ενημέρωσης της ευαισθητοποίησης και της πρόληψης φαινομένων βίας και ειδικότερα βίας παιδιών και νέων. Δυστυχώς πολύ συχνά η επικαιρότητα φέρνει στην επιφάνεια τις τραγικές συνέπειες της βίας, με ξυλοδαρμούς, τραυματισμούς και θανάτους συνανθρώπων μας.
Ως ΣΚΛΕ επισημαίνουμε την ανάγκη για πρόληψη. Κοινωνική πολιτική και πρόληψη δεν γίνονται χωρίς κοινωνικούς λειτουργούς. Σχεδόν 40 χρόνια, ο ΣΚΛΕ ζητάει εφαρμογή της νομοθεσίας για την σύσταση σχολικών κοινωνικών υπηρεσιών και στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για να μπορούμε να στηρίζουμε τις οικογένειες, τα παιδιά και τους νέους στην κοινότητα. Ως κοινωνικοί λειτουργοί βλέπουμε τα σχολεία ως τον κατ’εξοχήν χώρο πρόληψης και έγκαιρης ανίχνευσης προβληματικών παραγόντων, όπως και τις παρεμβάσεις στην κοινότητα ως ευκαιρίες ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης, πρόληψης και αντιμετώπισης φαινομένων βίας.
Ψάχνοντας τις αιτίες της βίας, θα έλεγε κάποιος ότι φταίνε τα ΜΜΕ, με τα πρότυπα που προβάλλουν, ή τα κοινωνικά δίκτυα και η τεχνολογία με τον ανεξέλεγκτο όγκο πληροφοριών και τις ταχύτητες που δεν αφήνουν χρόνο για σκέψη, ή οι πολεοδομικοί περιορισμοί, η έλλειψη ελεύθερων χώρων για να εκτονωθεί η ενέργεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός ομάδων του πληθυσμού, ή ακόμη και η τραπ μουσική με τη ρητορική της. Όλα αυτά είναι εκφάνσεις και συνιστώσες της βίας. Ενοχοποιώντας όλα αυτά, είναι σαν να βλέπουμε το πιστόλι, και όχι το χέρι που το κρατάει. Και αυτό το χέρι έχει όνομα. Λέγεται εξουσία, είναι οι εξουσιαστικές σχέσεις, οι σχέσεις επιβολής, είναι η σχέση δυνατού αδύναμου, είναι το σύστημα που προάγει και αναπαράγει την πόλωση (καλός κακός, βορράς νότος, δεξιά αριστερά) είναι το σύστημα που γεννά πολέμους (βλ. Συρία, Παλαιστίνη, Κουρδιστάν, Ουκρανία). Όσο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με την κουλτούρα της εξουσίας, της επιβολής, του ανταγωνισμού, και όχι με αυτή της ισοτιμίας, της συνύπαρξης, της αποδοχής, του σεβασμού, της συμπερίληψης και της αλληλεγγύης, τέτοια γεγονότα θα αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας μας.