Αποστολή Υπομνήματος ΣΚΛΕ προς την "Εθνική Επιτροπή για τη βία και την παραβατικότητα των ανηλίκων" με τις θέσεις, τις διαπιστώσεις, τους προβληματισμούς αλλά και τις προτάσεις ανά Υπουργείο Ευθύνης, όπως αυτά απορρέουν από την καθημερινή επαφή με το σύνολο των μελών του Συνδέσμου, τις μελέτες/έρευνες, τη συνεργασία με φορείς και αφορούν στα ζητήματα βίας και παραβατικότητας των ανηλίκων.

Μεταξύ άλλων αναφέρεται:

>>Το φαινόμενο της βίας και παραβατικότητας των ανηλίκων αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες, που χρήζει διεπιστημονικής αντιμετώπισης. Επηρεάζεται από το φύλο και άλλες βιολογικές παραμέτρους του παιδιού, αλλά και από την ψυχοσυναισθηματική του υγεία, το οικογενειακό του περιβάλλον και τις συνθήκες διαβίωσης, όπως και εν γένει το κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο αυτό γεννιέται και μεγαλώνει. Η φτωχοποίηση δε του πληθυσμού είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος τα τελευταία χρόνια, με την ένταση που προκαλεί να μετακυλιέται στα νεαρότερα μέλη μιας οικογένειας εξίσου βίαια.

Για όλους αυτούς τους λόγους είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται να ληφθούν μέτρα με ολιστική θεώρηση, που να αφορούν όλα τα συστήματα: παιδί-οικογένειασχολείο-κοινοτικό/κοινωνικό περιβάλλον, ώστε το φαινόμενο της βίας και της παραβατικής συμπεριφοράς να αντιμετωπισθεί με έμφαση στο να προληφθεί. Η πρόληψη λειτουργεί πιο αποτελεσματικά από την καταστολή, διότι με αυτό τον τρόπο είναι εφικτό: α) να καταπολεμηθούν οι περιβαλλοντικοί / κοινωνικοί παράγοντες της παραβατικότητας, β) να δοθεί ενεργός ρόλος στους νέους μέσω της συμμετοχής τους σε δραστηριότητες υιοθετώντας θετικά κοινωνικά μοντέλα συμπεριφοράς και γ) κυρίαρχα βέβαια μέσω ενισχυμένων κοινωνικών υπηρεσιών στην τοπική αυτοδιοίκηση να αναπτυχθεί ένα δίχτυ προστασίας και ασφάλειας για όλους.

Οι συνέπειες δε της βίας και της παραβατικότητας μεταξύ των ανηλίκων επιβαρύνουν δυσανάλογα το ελλιπές στελεχωμένο κοινωνικό-προνοιακό σύστημα και σύστημα υγείας ενώ είναι βέβαιο ότι επιδρούν αρνητικά: α) στο ομαλό ψυχοσυναισθηματικό στάδιο εξέλιξης ενός παιδιού, β) στο σύστημα οικογένειας ή στα πρόσωπα φροντίδας του παιδιού που δεν πλαισιώνονται από υποστηρικτικές κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ψυχικής υγείας, γ) στο σχολικό σύστημα που αδυνατεί ως κοινότητα – ελλείψει εξειδικευμένου προσωπικού- να διαδραματίσει ένα ουσιώδες ρόλο στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, της κοινωνικής μάθησης και των θετικών προτύπων συμπεριφοράς και συνδιαλλαγής αλλά και δ) στο ευρύτερα κοινωνικό σύστημα μέσω του στιγματισμού και της περιθωριοποίησης, με ιδιαίτερη επισήμανση ως προς τη διαγενεακή επαναληπτικότητα του φαινομένου με το παιδί -θύμα στην ενήλικη ζωή του να αναπαράγει στατιστικά συχνότερα βία, εκφοβισμό και παραβατικότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο υποβάλουμε το παρόν Υπόμνημα με τις θέσεις, τις διαπιστώσεις και τους προβληματισμούς αλλά και τις προτάσεις μας, ανά Υπουργείο Ευθύνης, που απορρέουν από την καθημερινή επαφή με το σύνολο των μελών μας, τις μελέτες/έρευνες, τη συνεργασία με φορείς και αφορούν τα ζητήματα βίας και παραβατικότητας των ανηλίκων.<<

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το υπόμνημα στο επισυναπτόμενο αρχείο.